پلاستیک قابل تجزیه نور

تجزیه فتوکسیژن پلاستیک ها یک روش تخریب است که از عمل نور و اکسیژن برای تجزیه پلاستیک استفاده می کند. این بر اساس حساسیت پلاستیک به نور و توانایی اکسیژن برای واکنش با مولکول های پلاستیک است.

در طی فرآیند تخریب فوتوکسیژن ظروف غذاخوری جیاتیانفو، پلاستیک هنگامی که در معرض نور، به ویژه نور ماوراء بنفش قرار می گیرد، تحت واکنش اکسیداسیون قرار می گیرد. نور شکستن پیوندهای شیمیایی در پلاستیک را تحریک می کند و رادیکال های آزاد و گونه های فعال اکسیژن تولید می کند. این گونه‌های واکنش‌پذیر با اکسیژن واکنش می‌دهند و باعث شکستن و تخریب زنجیره‌های مولکولی پلاستیکی می‌شوند.

سرعت و اثر تخریب فتو اکسیداتیو پلاستیک ها در ظروف غذاخوری جیاتیانفو تحت تأثیر عوامل زیادی از جمله نوع پلاستیک، شدت نور و زمان، غلظت اکسیژن و غیره است. انواع پلاستیک ها واکنش های متفاوتی به تخریب فوتوکسیژن دارند. برخی از پلاستیک‌ها نسبت به نور حساس‌تر و مستعد تخریب هستند، در حالی که پلاستیک‌های دیگر به نور قوی‌تر و زمان طولانی‌تری برای تخریب مؤثر نیاز دارند.

یکی از مزایای پلاستیک تجزیه پذیر فتوکسی برای ظروف غذاخوری جیا تیانفو این است که نیازی به افزودن هیچ گونه مواد تخریب کننده یا مواد افزودنی ندارد، اما از نور و اکسیژن طبیعی برای دستیابی به تخریب استفاده می کند. علاوه بر این، محصولات تخریب پلاستیک های تجزیه شده با اکسیژن نوری معمولاً مولکول های کوچکتری مانند آب، دی اکسید کربن و سایر ترکیبات آلی هستند که به راحتی توسط محیط تجزیه می شوند یا توسط میکروارگانیسم ها مورد استفاده قرار می گیرند.

تجزیه فتوکسیژن پلاستیک ها یک روش تخریب است که از نور و اکسیژن برای ترویج تجزیه پلاستیک استفاده می کند. درجه خاصی از سازگاری با محیط زیست دارد، اما عواملی مانند نوع پلاستیک، شرایط محیطی و اثرات تخریب باید به طور جامع در کاربردهای خاص در نظر گرفته شوند.